W Journal of Thoracic Oncology ukazały się wyniki badania Lung Tech- prospektywnego, wieloośrodkowego, jednoramiennego badania fazy 2 oceniającego skuteczność i tolerancję radioterapii stereotaktycznej w leczeniu centralnie zlokalizowanego NDRP.

 

Badanie przeprowadzono w następujący sposób:

• Do badania zakwalifikowano 39 pacjentów z rozpoznaniem nieoperacyjnego, centralnie zlokalizowanego NDRP T1-T3N0 (guzy T3 zostały uwzględnione, jeżeli składały się z jednej zmiany i nie przylegały do ​​przełyku).
• Planowanie odbywało się w oparciu o TK +/- PET. Aby uwzględnić ruchomość oddechową tworzono ITV lub GTV (bramkowanie). Marginesy PTV wynosiły 3-5 mm. IGRT - codzienne CBCT.
• Schemat SBRT: 8 x 7,5 Gy (DC 60 Gy, BED 105 Gy; α/β=10), co 2. dzień w ciągu 2,5 tyg.
• Badanie zostało zamknięte wcześniej niż zaplanowano z uwagi na problemy z rekrutacją pacjentów. Ostatecznie leczeniu i analizie poddano 31 chorych.

Wyniki:

• Średnia wielkość guza wynosiła 2,6 cm, większość guzów była w stopniu T1 (51.6%) lub T2a (38.7%), a najczęstszą histopatologią był rak płaskonabłonkowy. W lokalizacji ultracentralnej (≤1 cm od głównego oskrzela lub dystalnych 2 cm tchawicy) położonych było 6 guzów.
• Średni czas obserwacji wyniósł 3,6 lat.
• 3-letnie prawdopodobieństwo braku progresji miejscowej wyniosło 81,5%.
• Częstość występowania progresji miejscowej, regionalnej i odległej po 3 latach wyniosła odpowiednio: 6,7%, 3,3%, i 29,8%.
• Odnotowano 15 (48,4%) zgonów, głównie z powodu postępu choroby (46,7%).
• Mediana OS wyniosła 46 miesięcy, a 3-letni wskaźnik OS wyniósł 61,1%.
• Ostre AE po SBRT wystąpiły u 61,3% pacjentów, a w st. ≥ G3 u 6,5%% (zapalenie płuc). Późne AE po SBRT zaobserwowano u 48,4% leczonych, a w st. ≥ G3 u 19,4% i obejmowały: migotanie przedsionków, zaostrzenie POChP, zapalenie płuc, duszność i krwioplucie (w st. G5 - prawdopodobnie związane ze stosowaniem leków przeciwzakrzepowych).
• Łączna 3-letnia częstość występowania AE po SBRT wynosiła 80,6% i 23,5% dla stopnia ≥ G3.

Wnioski:

• SBRT 8×7,5 Gy w przypadku centralnych guzów płuc u nieoperacyjnych pacjentów wiąże się z akceptowalną LC.
• Konieczna jest długa obserwacja pacjentów pod kątem późnych AE.
• Aby zminimalizować toksyczność, należy ograniczyć dawki na OAR, ocenić pacjenta pod kątem schorzeń serca i płuc oraz stosowanej farmakoterapii (leki przeciwzakrzepowe, amiodaron powodujący śródmiąższową ch. płuc), które mogą zwiększyć ryzyko poważnych AE.
• W przypadku guzów ultracentralnych zamiast SBRT można rozważyć umiarkowanie hipofrakcjonowaną radioterapię.

 

Dawki na narządy krytyczne:

NARZĄD KRYTYCZNY	Dmax (Gy) wg protokołu		Dmax (Gy)- akceptowalne odchylenia
Kanał kręgowy1	32
Przełyk2	40		<43.52
Splot barkowy2	38		<41.36
Proksymalny odcinek tchawicy2	44		<46.48
Proksymalny odcinek drzewa oskrzelowego (PBT)2	44		<46.48
Jeżeli PBT>44 Gy z uwagi na lokalizację guza	PBT- „Przylegające oskrzele”2	44	<46.48
	„Przylegające oskrzele”2	60	<63
Kontrlateralne płuco	D50%<3.6Gy

¹Maksymalna dawka punktowa, ²dla 0,5cm3

 

 

Źródło: DOI:10.1016/j.jtho.2024.05.366

Autorki: Karolina Grudzień/IZ/AN